Johan Sietzema

 Zijn leven als kunstnaar is één lange studie.Naar constructie, naar vorm, naar het materiaal dat de natuur voorhanden heeft, naar oude bouwwijzen en naar de beeldende werking van natuurlijke processen. Zijn oeuvre vormt de weerslag van dit onderzoek. Series tekeningen, maquettes, foto’s en notities begeleiden en geleiden zijn blik. Een gigantisch dagboek, dat er uit ziet als een gevoelig gedicht. Telkens weer ontstaat een beeld, dat zich volzuigt met het geleerde. Takken en twijgen vormen beelden die op harige beesten lijken. Een boomstronk krijgt een top van organisch materiaal en verandert in een zwam. Uit griendhout vlecht hij wanden voor staketsels van stammetjes. Veen en leem worden om takken en staken geduwd. Soms bouwt hij daar een oven omheen, zodat de kwetsbare vorm kan worden gebakken en bewaard.

Op het strand bij Heemskerk aan Zee bouwde hij “Huisjes” met zand, zeewater en beton. Het zijn vormen geworden, die herinneren aan de gelaagde rotspartijen die millennia geleden door gigantische krachten in het landschap werden opgestuwd. Huizen? De natuur als een huis De natuur geeft een huis. Sietzema is er thuis. Hij geeft vorm met natuur, als natuur. Zijn groeibouwsels raken iets universeels.

 Ans van Berkum, Art Below Sealevel 2004-11-04