KUNST MET NATUURLIJKE MATERIALEN

 Johan Sietzema neemt in de beeldende kunstsector een bijzondere plaats in door zijn aparte en natuurvriendelijke manier van werken. De relatie tussen mens en natuur is het bindende element in het werk van de kunstenaar. Hij bouwt en construeert met de middelen die het landschap hem aanreikt. 
Takken, twijgen en leem worden met behulp van ambachtelijke technieken bewerkt en verwerkt tot monumentale objecten. De objecten hebben een bijna archeologisch karakter, waardoor ze doen denken aan resten uit een prehistorisch tijdperk.
Hij stapelt, schraagt en vlecht natuurlijke materialen tot bijvoorbeeld bouwsels die reconstructies lijken van primitieve woonvormen. Johan werkt altijd op de plaats van de opdracht. Hij maakt zoveel mogelijk gebruik van takken en grond uit de omgeving of hij gebruikt wilgentenen, die hij laat groeien op zijn eigen stukje grond.

Het bouwen is dus plaatsgebonden en omdat hij werkt met vergankelijke materialen zijn ze veelal tijdelijk van aard. De gedachte dat het materiaal na gebruik weer terugkeert tot zijn oorspronkelijke staat spreekt hem zeer aan. Zijn werken zijn vaak bouwsels en groeisels.
Johan wil in eerste instantie de relatie tussen mens en natuur benadrukken, waarbij het landschap als drager van ons verleden geldt.
Een van de centrale thema’s in zijn werk is de verwijzing naar de geschiedenis van het landschap waar hij werkt en de sporen die mensen daarin hebben achtergelaten.
De projecten kunnen omschreven worden als een confrontatie tussen materiaal, het landschap en de kunstenaar, waarbij verwondering, eenvoud en herhaling essentiële begrippen zijn. Altijd krijgt het zoeken en uitbeelden van het bijzondere in het gewone zijn aandacht.

Om zijn ideeën te kunnen realiseren is Johan in de leer geweest bij een mandenmaker, leembouwer, rietdekker, griendteler en boer. De uitstervende beroepen als mandenmaker en leembouwer houden nog een oerbesef levend.
Hoewel hij de oude ambachtelijke technieken als uitgangspunt neemt, verandert hij deze wel, omdat hij nieuwe elementen wil toevoegen aan eeuwenoude ambachten. Vroeger waren zijn werken fragmenten, delen en details. In het laatste werk komen delen weer samen en vormen totaalbeelden, landschappen en bouwsels, waarbij het meest opvallende is, dat er eigenlijk meer wordt weggelaten, dan samengevoegd.

Download dit document of ga door naar pagina 2 over de werkbeschrijving